Historyk i teoretyk literatury, kulturoznawca oraz adiunkt w Katedrze Literatury Porównawczej. Jego naukowe zainteresowania obejmują teorię literatury, myśl postsekularną oraz polską poezję po roku 1945, ze szczególnym uwzględnieniem nurtu lingwistycznego i tendencji awangardowych. Autor książek „Niedorozmowy”. Kategoria niezrozumiałości w poezji Krystyny Miłobędzkiej (2011) oraz Szczęśliwe winy teolingwizmu. Polska poezja po roku 1968 w perspektywie postsekularnej (2016).